Koşulsuz Sevginin Tanımı

“ Sen dünya ile ilişki kurmak için kendi özel yolunu veya senin için doğru olduğunu hissettiğin yolu ararken, seni seviyorum. Olmayı istediğin insan olman ve benim veya başkalarının olman gerektiğini düşündüğü gibi biri olmaman önemlidir. Belki bazı zamanlar öyle olduğunu düşünmeme rağmen senin için neyin en iyi olduğunu bilemeyeceğimi kavrıyorum. Yaşamı senin gördüğün açıdan görerek senin bulunduğun yerlerde bulunmadım, neyi öğrenmeyi seçtiğini, onu nasıl öğreneceğini nasıl seçmiş olduğunu, kiminle ya da hangi zaman periyodunda öğreneceğini seçtiğini bilmiyorum. Senin gözlerinle bakarak yaşamda yürümedim, öyleyse neye gereksinimin olduğunu nasıl bilebilirim. 

Giriştiğin eylemler ile ilgili benden bir yargılama düşüncesi veya sözcüğü olmadan dünyada olmana izin veriyorum. Bulunduğum bu yerde, söylediğin veya yaptığın şeylerde hata görmüyorum. Dünyamızın çeşitli veçhelerini algılamanın ve deneyimlemenin bir çok yolları olduğunu görüyorum. Her anda yaptığın seçimlere tereddütsüz izin veriyorum. 

Bunu yargılamıyorum, çünkü eğer seni tekamül hakkından yoksun bıraksaydım, benim ve tüm diğerlerinin haklarını da yadsımış olurdum. Yürüyemeyeceğim bir yolu seçmiş olanlara, ben bu yola gücümü ve enerjimi katmayı seçemezken, tüm yaradılış için içimde Tanrı/Tanrıçanın bana ihsan etmiş olduğu sevgi armağanını asla senden esirgemem, seni severken ben de sevileceğim, ne ekersem onu biçerim. 

Adımlar yaratarak veya eğer bu senin için uygunsa bir süre oturarak, kendi yolunu yürümek için özgür irade evrensel hakkına izin veriyorum. Bu adımları yargılamayacağım, bunlar ister büyük ister küçük olsun, ister hafif ister ağır olsun ya da seni yukarı ya da aşağıya çeksin ; çünkü bu sadece benim görüş açım. Bir şey yapmadığını görüyorum ve onu yargılamak değersiz ve yine de sen Tanrı/Tanrıçanın ışığı ile kutsanmış olarak dururken büyük şifa getiriyor olabilirsin. 

İlahi düzenin daha büyük resmini her zaman göremeyebilirim. Çünkü, kendi tekamülünü seçmek tüm yaşamın elinden alınamayacak olan hakkıdır ve büyük sevgi ile kendi geleceğini belirleme hakkını kabul ediyorum. 

Alçakgönüllülükle, gördüğüm yolun benim için en iyi olduğunu, bunun senin için de doğru olduğu anlamına gelmeyeceği kavrayışını kabul ediyorum. Ben, senin kendi yolunu bilmek için içsel heyecanı takip ederken, sana rehberlik edildiğini biliyorum. 

Dünyamızdaki bir çok ırkların, dinlerin, geleneklerin, milliyetlerin ve inançların bize büyük zenginlik getirdiğini ve bize bu farklılıkların öğretilerinin faydalarını sağladığını biliyorum. Sevgiyi ve bilgeliği bütüne geri getirmek için her birimizin kendi eşsiz yolumuzda öğrendiğimizi biliyorum. Bir şeyi yapmak için sadece tek bir yol olsaydı, sadece tek bir kişiye gereksinim duyulacağını biliyorum. Farklı bir yerde doğmuş olmana ve benim inandığımdan farklı bir Tanrı/Tanrıçaya inanmana rağmen, yapman gerektiğini düşündüğüm şekilde davranırsan veya benim inandığım şeylere inanırsan, seni sadece sevmem, aynı zamanda senin gerçekten benim kardeşim olduğunu anlarım. 

Hissettiğim sevgi Tanrı’nın tüm dünyası içindir. Her yaşayan şeyin Tanrı/Tanrıçanın bir parçası olduğunu biliyorum ve her bir insana, tüm ağaçlara, çiçeklere, her kuşa, ırmağa, okyanusa ve tüm dünyadaki tüm yaratıklara derin bir sevgi duyuyorum. İçimdeki en iyi ile sevgi dolu hizmette hayatımı yaşıyorum, ilahi gerçeğin mükemmelliğinde daha bilge, koşulsuz sevginin sevincinde daha mutlu olabilirim.”

~Alıntı~